
5 oktober 2009, De dag van de leraar.
Als het goed is, zijn afgelopen maandag alle leraren eens flink in het zonnetje gezet. Ze werden daarmee beloond voor hun inzet, waardoor onze jeugdigen dagelijks onderwijs kunnen ‘genieten’. Ook de overheid deed een letterlijke duit in het zakje, in de vorm van een bonus(je).
Het landelijke thema was ‘omgaan met diversiteit’, een hót thema in onderwijsland. Zelden heb ik een zo goed passende reclameslogan gehoord, als die voor de werving van leerkrachten : ‘Elke dag anders..’ Het ministerie van onderwijs is goed in staat gebleken de dagelijkse praktijk van de leraar tot alles behalve saai te maken.
Heb je als leerkracht de ene vernieuwing nét in de vingers, dan zijn ze op het ministerie al weer overtuigd van een andere waarheid.
Na twee decennia werkzaam te zijn in het onderwijs, is flexibiliteit inmiddels verheven tot een van mijn sterkst ontwikkelde kwaliteiten.
In de loop der tijd kwam ik er achter dat elke vernieuwing niet per definitie leidt tot verbeteringen van het onderwijs, maar wel altijd tot bezuinigingen.
En zo wordt de leraar dagelijks uitgedaagd tot ‘meer met minder’.
Het is dan ook niet verrassend dat steeds meer leraren de zomervakantie gebruiken voor het ondergaan van een cosmetische ingreep, waarbij de ‘eye-bag-removal’ met stip op één staat. Sommigen draaien al zo lang mee, dat alleen een complete facelift nog uitkomst biedt voor een leeftijdsadequaat gelaat.
Persoonlijk ben ik een groot voorstander van het principe ‘opvoeden/onderwijzen is voorleven’. Wij leraren kunnen al heel wat ‘meer’ met minder, we geven het stokje daarom nu graag door aan het ministerie.
En ondertussen doen wij datgene waar wij altijd al goed in waren: onderwijzen, opvoeden en genieten van ons vak en de kinderen.
Het landelijke thema was ‘omgaan met diversiteit’, een hót thema in onderwijsland. Zelden heb ik een zo goed passende reclameslogan gehoord, als die voor de werving van leerkrachten : ‘Elke dag anders..’ Het ministerie van onderwijs is goed in staat gebleken de dagelijkse praktijk van de leraar tot alles behalve saai te maken.
Heb je als leerkracht de ene vernieuwing nét in de vingers, dan zijn ze op het ministerie al weer overtuigd van een andere waarheid.
Na twee decennia werkzaam te zijn in het onderwijs, is flexibiliteit inmiddels verheven tot een van mijn sterkst ontwikkelde kwaliteiten.
In de loop der tijd kwam ik er achter dat elke vernieuwing niet per definitie leidt tot verbeteringen van het onderwijs, maar wel altijd tot bezuinigingen.
En zo wordt de leraar dagelijks uitgedaagd tot ‘meer met minder’.
Het is dan ook niet verrassend dat steeds meer leraren de zomervakantie gebruiken voor het ondergaan van een cosmetische ingreep, waarbij de ‘eye-bag-removal’ met stip op één staat. Sommigen draaien al zo lang mee, dat alleen een complete facelift nog uitkomst biedt voor een leeftijdsadequaat gelaat.
Persoonlijk ben ik een groot voorstander van het principe ‘opvoeden/onderwijzen is voorleven’. Wij leraren kunnen al heel wat ‘meer’ met minder, we geven het stokje daarom nu graag door aan het ministerie.
En ondertussen doen wij datgene waar wij altijd al goed in waren: onderwijzen, opvoeden en genieten van ons vak en de kinderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten