zaterdag 27 maart 2010

Bedankt mannen!

Mannen, ik wil jullie hartelijk bedanken voor jullie noeste arbeid. Overal waar ik deze winter kwam, zag ik jullie druk in de weer met sneeuwschuivers. Bij de meeste schuivers zat zelfs het prijsstickertje er nog op, jullie gunden je niet eens de tijd om die er eerst even af te peuteren. Wat een toewijding! Afgelopen maanden leek het een vrij ondankbare klus, maar toch waren jullie niet te stoppen. Gelukkig zagen jullie uiteindelijk resultaat; sneeuwvrije paadjes. Jullie trotseerden de vrieskou en hebben daarmee kinderen, bejaarden en vrouwen behoed voor ongelukken en glijpartijen.

En dan te bedenken hoe jullie je in de herfst al om ons bekommerden. Al die blaadjes die van de bomen vielen en zich op de stoep ontbonden tot een soort glibberige massa. Maar jullie kwamen gelijk met bezems en stoere bladblazers in actie, zodat wij vervolgens weer zorgeloos de paden konden betreden.

De volgende klus dient zich in het voorjaar al weer aan. Ik kan bijna niet wachten. De devotie en het enthousiasme waarmee jullie met een krachtige hogedrukspuit de straatjes weer schoonspuiten is opwindend mooi.

De zomer brengt gelukkig wat meer rust met zich mee. Dat zijn de klusjes voor het vertier. Grasveldje maaien, beetje harken in de tuin, partytentje opzetten, af en toe een barbecuetje verzorgen; dat doen jullie bij wijze van spreken met twee vingers in je neus. Dat is maar goed ook, want voor je het weet staat de herfst al weer voor de deur en dan begint het echte werk weer van voren af aan.

Er gaan hier en daar wel eens stemmen op dat mannen inmiddels vrij overbodig geworden zijn. Tenminste, dat we ze alleen echt nodig zouden hebben voor hun vruchtbare zaad. Ik deel deze mening geheel niet. Jullie zijn mijn helden! Bedankt mannen!

P.S. Denken jullie er trouwens aan om morgen de vuilnisbak buiten te zetten?

(Deze column kun je nu ook lezen op www.liefdeenzo.nu)

dinsdag 23 maart 2010

Rokkenjagers in rok?


Voor vrouwen is het momenteel hard werken geblazen; ze bereiden zich intensief voor op Rokjesdag. Mannen laten zich deze dag meestal maar gewoon welgevallen. Ze weten immers na ruim 10 jaar wel wat er op deze heuglijke dag van hen wordt verwacht; bewonderen, genieten, glimlachen en hier en daar een fluitconcertje. Fluitje van een cent. Toch kan hier wel eens verandering in gaan komen. Steeds meer mannen geven namelijk aan zelf ook wel eens een rok te willen dragen. Staan wij hier voor een belangrijke cultuuromslag? Is de wereld klaar voor mannen in een rok?

De historie kent meerdere periodes en culturen van rokdragende mannen. Denk maar eens aan de middeleeuwen en de Romeinen. Ook tegenwoordig kijken we niet echt op van een langgerokte gothic, een religieuze djellaba of een welgespierde highlander in een kortere ruitvariant. Maar dit is niet wat de rokminnende mannen bedoelen. Ze willen net als vrouwen ’s morgens korte, knielange, plooi- en kokerrokjes in hun garderobekast vinden. Niet omdat ze een vrouw willen zijn of worden, ze wensen alleen maar gelijkheid in de vrijheid van kledingkeuze. Deze moedige pioniers hebben zich verenigd om samen de strijd aan te gaan tegen allerlei heersende clichés en stereotyperingen. Ze organiseren bijeenkomsten om elkaar een hart onder de riem te steken. Als troef hebben ze het feit in handen dat vrouwen tot 50 jaar geleden ook niet in een broek liepen. Volgens hen is het slechts een kwestie van tijd dat rokdragende mannen tot het vertrouwde straatbeeld horen.

Zolang rokken voor mannen nog geen wijdverspreid mode-item zijn, moeten de heren online hun gading zoeken op gespecialiseerde websites. Mannenrokken zijn namelijk anders dan vrouwenrokken. Ze hebben een bredere taille, smallere heupen en mannelijke patronen; oftewel een rok die juist de mánnelijkheid van de man benadrukt. Een rok is trouwens sowieso een uiterst geschikt kledingstuk ter bevordering van ‘de mannelijkheid’; doordat het geslachtsdeel niet in een strakke, broeierige jeans gepropt zit, blijft de boel lekker koel en dat leidt weer tot verbetering van de zaadkwaliteit.

Ik ben inmiddels razend benieuwd geworden naar deze pioniers. Beau van Erven Dorens en David Beckham hebben al wat trendsettend voorwerk gedaan, maar behalve in modebladen en op de catwalk is er mijns inziens nog weinig opzienbarends veranderd. Wie zijn deze mannen toch, die zich zo voor hun zaakje inzetten? Om een indruk te krijgen van waar deze strijdbare mannen zich zoal mee bezighouden, bezoek ik diverse forums. Maar wat ik daar vervolgens onder ogen krijg, heeft mij doen inzien dat het zo’n vaart niet zal lopen, voordat ze daadwerkelijk ‘de rokjes hebben gekeerd’. Voorlopig hebben deze mannen het namelijk nog veel te druk met zichzelf. Ter illustratie volgt hier een kleine impressie van de prangende vragen en tips die ik zoal tegenkwam:
- Ik heb net een heel leuk kokerrokje gekocht. Kan ik daar alleen een overhemd op aan, of adviseren jullie toch ook nog een spencer?
- Let bij het dragen van een rok wel op hoe je gaat zitten, zodat je niet en public je hele scrotum tentoonstelt.
- Ik heb een aardige tip voor wat je onder je rok kunt dragen; de megging (=legging voor mannen),alhoewel een herenpanty met laarzen zonder hak het mooist blijft.
-Een rok op internet bestellen kost al snel 200 euro. Daarom voor de minderbedeelden onder ons ; volg de aanwijzingen en maak zo zelf van je oude jeans een hippe rok!
-Welke schoenen draag je eigenlijk onder een wat korter plooirokje?
-Ik durfde eerst alleen maar in huis in een rok te lopen. Vandaag al helemaal naar de brievenbus en terug! Het voelde geweldig!
-Scheren jullie je benen? Hoe en waarmee? (Ik wil níét harsen, auw!)


Ach ja, mannen…..het zijn soms net vrouwen!

zondag 14 maart 2010

Rokjesdag zonder Martin


Het is inmiddels bijna een jaar geleden dat Martin Bril overleed. Ik mis zijn schrijfsels en hersenspinsels. Zo is hij onder meer onmiskenbaar de geestelijke vader van de Rokjesdag. En hij zorgde goed voor zijn geesteskindje. Onder zijn hoede werd Rokjesdag steeds weer een ware lenteverrassing. Maar zal het ook dit jaar goed komen, zonder Martin? Er zijn mij namelijk wat verontrustende ontwikkelingen ter ore gekomen.

Zo las ik bijvoorbeeld in diverse bladen dat de helft van de vrouwen opziet tegen Rokjesdag. Het is ook best hard werken om de benen na de winter weer volledig in good shape te krijgen. Zeker bij een winter als deze. Het hele lijf roept nog: “Eet, eet, bescherm je tegen de ontberingen van deze kou!”. Maar tegen de natuur in beginnen wij vrouwen toch maar vast met sapdagen, worden we Slank met dr. Frank en ander ongerief. Glibberend over gladde paadjes lopen en trainen we er de laatste restjes spek af. Tja, Rokjesdag is in aantocht, dus dan moet je wel. Vervolgens bruinen we ons aan diverse surrogaatzonnen en ontdoen we onze benen van de hardnekkige haardons. Zou Martin weten dat er zelfs een EHBR (Eerste Hulp Bij Rokjesdag) in het leven is geroepen, speciaal voor vrouwen die door omstandigheden te laat aan de voorbereidingen zijn begonnen? Het is blijkbaar niet niks om in de prille lentezon je blote benen te tonen aan de kritische blikken van de buitenwacht. Het is eigenlijk ook een beetje het voorspel van de zomer. Dan krijgt het hele lijf deze boost, om uiteindelijk in bikini voor de dag te kunnen komen.

Het feit dat niemand precies weet wanneer deze dag valt, geeft Rokjesdag een extra dimensie. Martin beschreef dat poëtisch “als bij toverslag”. Een belangrijke voorwaarde is dat de benen onder het rokje bloot moeten zijn. Het is daardoor geheel klimaatsafhankelijk en dus onvoorspelbaar. Vrouwen die al eerder een rokje dragen met een panty eronder, spelen vals. Martin was daar heel duidelijk over. Maar nu gaan er steeds meer stemmen op om Rokjesdag een vaste datum te geven. Er wordt gedacht aan 22 april, zijn sterfdag, als jaarlijkse ode aan Martin. Dit idee wordt vooral enthousiast ontvangen door vrouwen die gek worden van die ‘eeuwige’ jaarlijkse onzekerheid. Ik geloof nooit dat Martin hiermee akkoord zou gaan. Alle magie rond deze dag gaat zo immers verloren, toch?

En dan nu de ontwikkeling die mij het meest zorgen baart; mánnen in rokjes. Behalve in Schotse rokjes heb ik zelf gelukkig nog niet het ongenoegen gehad een man in een kèk zomerrokje aan te treffen. Maar de mannenrokken winnen langzaam maar zeker terrein in de modewereld. En ik vraag me oprecht af; draait Martin zich acuut om in zijn graf, nu ook de mannen zich actief gaan voorbereiden op de Rokjesdag? Of zou hij deze noviteit juist omarmen en een welkome aanvulling vinden op het vieren van de lente?

Ik had het Martin Bril nog allemaal willen vragen. Helaas behoort dit niet meer tot de mogelijkheden. Maar misschien kan hij ons een teken geven, als een soort EHBR aan gene zijde. Als Rokjesdag op of vóór 22 april valt, vindt hij het allemaal oké. Valt het echter later, dan laten we alles gewoon bij het oude! Nog even afwachten dus.

maandag 8 maart 2010

Geheimen onder de gordel


Het moet er weer eens van komen. Wegens chronisch tijdgebrek wordt het dit keer geen uitgebreide zoektocht, maar slechts een kort bezoek aan de plaatselijke ondergoedspecialist. Drie generaties dames zwaaien daar ‘al eeuwen’ de scepter. Marlies Dekkerfans zul je hier niet aantreffen, maar voor een provinciaaltje als ik is er voldoende keuze. Ik heb dringend nieuwe slips nodig. Naarmate mijn leeftijd vordert, zijn ook de eisen ten aanzien van zo’n slipje toegenomen. Het moet uiteraard nog steeds mooi en vrouwelijk zijn, maar ook goed en lekker zitten, én op de cruciale plekken accenten leggen of juist subtiel een en ander weten te camoufleren. Als ik na enige tijd de uitgekozen lingerie op de toonbank leg, zegt mevrouw Generatie II vriendelijk: ‘Hier zult u geen spijt van krijgen, mevrouw. Ik verkoop ze momenteel veel. Het zijn echt comfortabele broekjes’. Ik heb meteen enorme spijt. Deze aanprijzing degradeert mijn recente aankopen per direct tot miskopen. Ach, nou ja, uiteindelijk zal slechts een selecte groep intimiti hiervan getuige zijn.

Wij vrouwen doen al jaren ons uiterste best om ook op het gebied van ondermode up-to-date te zijn. Voor mannen is dit nog een vrij nieuw fenomeen, maar inmiddels is er ook voor de heren een flink en divers aanbod op de markt gekomen. De tijd dat onze mannen zonder schroom onesthetische en groezelige witte tailleslips droegen, ligt ver achter ons. Hedendaags mannenondergoed is mooi, stoer, grappig of sexy. Steeds meer mannen kiezen dan ook bewust een slip, tanga of boxer uit, die bij hun eigen stijl en/of bij een op handen zijnde gelegenheid past.

Dankzij Google vond ik een onderzoek waaruit blijkt dat mannen gemiddeld 17 jaar van hun leven hun eigen ondergoed uitkiezen, de andere jaren laten ze dat over aan hun moeder of partner. Als je het overigens aan de mannen zelf vraagt, kopen zij áltijd zelf hun ondergoed. Het blijkt ’not done’ dat vrouwlief haar man op een mooie boxer trakteert. Vrouwen daarentegen ontvangen juist graag een mooi setje van hun partner. Meestal vallen deze niemendalletjes geenszins onder de categorie ‘comfortabel’, maar stralen een geheel andere boodschap uit.

In de eerste instantie waren het vooral de jongeheren zonder of met prille relaties die tijdens amoureuze onderonsjes leuk voor de dag wilden komen. Tegenwoordig richt de markt zich juist steeds meer op de veertigers. Midlife-activiteiten vragen namelijk bij uitstek om aantrekkelijke snikkelbuidels. Ook het aanbod van mannelijke noviteiten is uitgebreid; wat te denken van het mannenkorset (om de bierbuik te verhullen), de wonderjock (de push-up onderbroek) en ondergoed speciaal voor de linkshandige man. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de leer- en latexvarianten. Je kunt niet anders dan concluderen dat de mannelijke ondermode niet meer onderdoet voor die van de vrouw.

Er blijft voor de dames weinig meer te wensen over. Of toch wel? Uit een recente enquête is namelijk gebleken dat een grote groep mannen nog steeds niet dagelijks zijn onderbroek ververst, maar gerust nog een dag of zelfs wat langer aanhoudt. Vroeger werden de zo ontstane gele uitgebeten vlekken, korstige remsporen en overige plakkerigheden er in de kookwas alsnog goed uitgewassen. Maar de huidige herenslips zijn vervaardigd van fijne en luxe weefsels en moeten met zorg gewassen worden op lage temperaturen. Het vereist al met al een enorme cultuuromslag. De meeste mannen zijn inmiddels bereid hun vrouwen te plezieren door ook zelf de mogelijkheden van ondergoed optimaal te benutten. Veiligheidshalve adviseer ik de mannen toch te beginnen met het wennen aan een dagelijkse verschoning.Pas als ze dat onder de knie hebben, kunnen ze zich wagen aan hippe slips en trendy boxers. First things first.