Bedankt mannen!

Mannen, ik wil jullie hartelijk bedanken voor jullie noeste arbeid. Overal waar ik deze winter kwam, zag ik jullie druk in de weer met sneeuwschuivers. Bij de meeste schuivers zat zelfs het prijsstickertje er nog op, jullie gunden je niet eens de tijd om die er eerst even af te peuteren. Wat een toewijding! Afgelopen maanden leek het een vrij ondankbare klus, maar toch waren jullie niet te stoppen. Gelukkig zagen jullie uiteindelijk resultaat; sneeuwvrije paadjes. Jullie trotseerden de vrieskou en hebben daarmee kinderen, bejaarden en vrouwen behoed voor ongelukken en glijpartijen.

En dan te bedenken hoe jullie je in de herfst al om ons bekommerden. Al die blaadjes die van de bomen vielen en zich op de stoep ontbonden tot een soort glibberige massa. Maar jullie kwamen gelijk met bezems en stoere bladblazers in actie, zodat wij vervolgens weer zorgeloos de paden konden betreden.

De volgende klus dient zich in het voorjaar al weer aan. Ik kan bijna niet wachten. De devotie en het enthousiasme waarmee jullie met een krachtige hogedrukspuit de straatjes weer schoonspuiten is opwindend mooi.

De zomer brengt gelukkig wat meer rust met zich mee. Dat zijn de klusjes voor het vertier. Grasveldje maaien, beetje harken in de tuin, partytentje opzetten, af en toe een barbecuetje verzorgen; dat doen jullie bij wijze van spreken met twee vingers in je neus. Dat is maar goed ook, want voor je het weet staat de herfst al weer voor de deur en dan begint het echte werk weer van voren af aan.

Er gaan hier en daar wel eens stemmen op dat mannen inmiddels vrij overbodig geworden zijn. Tenminste, dat we ze alleen echt nodig zouden hebben voor hun vruchtbare zaad. Ik deel deze mening geheel niet. Jullie zijn mijn helden! Bedankt mannen!

P.S. Denken jullie er trouwens aan om morgen de vuilnisbak buiten te zetten?

(Deze column kun je nu ook lezen op www.liefdeenzo.nu)