Goddelijk vocht

Het overkomt me deze keer totaal onverwacht.
Soms laat ik het er op aan komen. De herfst leent zich bijvoorbeeld bij uitstek voor wat melancholisch drama.
Maar nu ben ik niet voorbereid, sterker nog, ik heb er helemaal geen zin in.
Waarschijnlijk was er al een weemoedige gemoedstoestand in wording, slechts latent aanwezig, nog onwetend van wat de katalysator op de radio los zou gaan maken.
Maar zodra ik UB40 red red wine hoor inzetten, is het gebeurd met mij. Ik zak nog net niet door mijn benen, maar alles aan mij wordt week. Ik ben kansloos en word overspoeld door een gevoel van zachte treurigheid.
Er zijn maar weinig mensen in staat dezelfde uitwerking op mijn gemoed te hebben als die van rode wijn, zelfs in bezongen vorm. Nu wil ik er ook helemáál doorheen: ‘ik wil rode wijn drínken, ik wil de wereld verbeteren, want er is zoveel onrecht en ik wil, ik wil droevig zijn en eigenlijk ook niet, is bijna 43 oud of toch nog een beetje jong, ben ik wel leuk genoeg en is m’n glas nu halfleeg of halfvol en..en…’
Nou ja, feitelijk gezien is m’n glas nu dus alweer helemaal leeg. Even bijschenken.
Hoe komt het toch dat deze godendrank mij altijd zo onderuit weet te halen?
Het hoort een genotsmiddel te zijn, bij uitstek voorbehouden voor gelukkige levensgenieters. Doorgaans reken ik mij zeker tot deze optimistische populatie.
Het nuttigen van rode wijn draagt zelfs bij aan een gezonder leven. Bij gematigde consumptie bevordert het de bloeddoorstroming, verlengt het je leven ( tenminste, dat menen de Fransen…) en verhoogt het significant het libido van de vrouwen ( tenminste, dat menen de Italiaanse mannen…). Ik heb alles geprobeerd; kruidig, droog, fruitig en vol van smaak. Verschillende smaken met allemaal dezelfde uitwerking.
Het is niet dat ik er dronken van wordt.
Mijn ego wordt dan ook eerder verkleind dan vergroot, mijn empatisch vermogen daarintegen eerder vergroot dan verkleind. Mijn slechte dronk vertaalt zich niet in agressie, maar juist in een onbevredigbare knuffelbehoefte, brothers-in-arms-verbondenheid.
Gelukkig, ik zie inmiddels al weer een lichtpuntje. Langzaam krabbel ik uit mijn niemendalletje.
Komende tijd laat ik me niet meer verleiden, neem ik me voor.
Ik beperk me slechts nog tot de witte variant; die brengt namelijk het béste in mij boven ;-)

De aanleiding ; http://www.youtube.com/watch?v=YrwFkByhlJo&feature=related
(link werkt weer niet (???), even kopiëren en plakken op google search)