Penisnijd

Sinds gisteren staat mijn derde column op Fok.nl. Dit is 'm.
(alleen voor 18 jaar en ouder ;))

Penisnijd
Het is al weer heel wat jaren geleden dat Marjolijn als leerling bij mij in de klas zat. Vergeten doe ik haar nooit. Marjolijn bleek bij haar geboorte behept met ambigue geslachtsorganen. Omdat het operatietechnisch moeilijker was om haar een natuurlijk ogend mannelijk geslachtsorgaan te geven, werd ze een meisje. Maar ze was geen meisje. Ondanks de rokjes en staartjes, huisde er een jongen in Marjolijn. Een hele boze jongen die een piemel wilde.

Ik kan me goed voorstellen dat het mannelijke lid zich niet gemakkelijk laat reproduceren. Zuiver esthetisch gezien zou het fraaier kunnen, maar functioneel gezien is het een wonderding.
Het is de afvoerbuis van urine, de geluksbrenger van vruchtbaar vocht en ook nog eens verstelbaar in verschillende groottes en standen. Dit alles onder de supervisie van het bovenkamertje, de hersenen. Kom er maar eens op!

Na jaren van zelfstudie, durfde Freud zelfs te stellen dat alles in het leven draait om dit edele deel. In zijn optiek verlangen vrouwen hevig naar het krijgen van kinderen als vervanging van dit geliefde object. Ook tijdens geslachtsverkeer trachten de dames slechts hun diepste wens te vervullen, namelijk het stelen van de penis van de man, door deze zo diep mogelijk in zich op te nemen. Leuk bedacht. Maar psychoanalyticus hoef je er niet voor te zijn ; hier is gewoon een man aan het woord die trots is op zijn gevalletje.

Wat mij vooral verrast, is dat er een direct lijntje blijkt te lopen tussen de hersenen en het zwellichaam. Ik zou ze zelf zo één twee drie niet met elkaar in verband hebben gebracht.
Via de ogen registreren de hersenen aantrekkelijk schoon en vervolgens worden de takel- en groeiprocessen in werking gezet. Ik was in de veronderstelling dat de penis een vrijwel zelfstandig functionerend onderdeel van de man was, waarbij tijdens momenten van reuring de hersenen juist op non actief werden gesteld.
Of intellectuele vermógens ook van invloed zijn op de grootte en gevoeligheid van de jongeheer, dat moet nog nader onderzocht worden. Maar het staat als een paal boven water dat de meeste mannen zich eerder tekort gedaan voelen bij een tegenvallend formaat van hun mannelijkheid, dan bij een benedengemiddeld intellect.
Mannen zijn fier op hun kameraad. Ze geven hun lid graag koosnaampjes, variërend van een stoer ‘snikkel’ tot een vertederend ‘jongeheer’. Ze hebben graag hun zaakje goed voor elkaar.

Ik hoop van harte dat Marjolijn inmiddels door het leven gaat als Marc of Jol, mét de gewenste piemel van formaat. Mij heeft de penis, in al zijn variaties, nooit kunnen verleiden tot jaloerse gevoelens. Ik voelde me altijd op en top meisje, later vrouw, en daar hoort ie nu eenmaal niet bij.
Niet dat ik niet af en toe zin heb om er een te bezitten. Dan leen ik er gewoon een.