Stel nu eens dat ik een 'Ingrid' was......

Gisteren lagen er twee aan mij geadresseerde enveloppen van het Centraal Justitieel Incasso Bureau op de mat. Ik was gelijk op mijn hoede, want een bericht uit hun koker voorspelt doorgaans weinig goeds. En zo ook deze keer. Het betrof maar liefst twee bekeuringen voor te hard rijden langs dezelfde flitspaal. Een keer op de heenweg en een keer op de terugweg.

Ik probeerde me de situatie weer voor de geest te halen. Ik was nogal onaangenaam verrast omdat ik eigenlijk helemaal niet zo’n wegpiraat ben. Maar toen ik zag wat de locatie van mijn overtreding was, wist ik het weer. Het betrof een overgangssituatie van buiten de bebouwde kom naar binnen de bebouwde kom. Daar heb je vaak zo’n stukje ‘niemandsland’. Zo’n stuk rijbaan waar het dan nog niet echt noodzakelijk lijkt om gelijk gas terug te nemen tot 50 km per uur. Zeker niet ’s nachts, als de weg verder totaal verlaten is. Maar een flitspaal kent geen pardon. Beetje discutabel toch, of niet? Ik baal er flink van. Twee bonnen met een gezamenlijke waarde van ruim 100 euro. Ik weet wel duizend leukere dingen om mijn geld aan uit te geven.

Stel nu eens dat ik een ‘Ingrid’ was, dan zou ik nu pas écht kwaad zijn. Tenminste, zo stel ik me dat voor. ‘Hebben die smerissen niks beters te doen, laat ze het echte tuig eens gaan vangen. Mij een beetje met bekeuringen bestoken, en die #%*Marokkaantjes overal maar de straat laten terroriseren. Waar zijn ze in godsnaam mee bezig, die lui?’

En als mijn man een ‘Henk’ was, zou hij me hierin volledig ondersteunen. Sterker nog, hij had er waarschijnlijk nog een schepje bovenop gedaan. ‘En wat denk je van al die Oost-Europeanen dan? Die gedogen ze gewoon. En weet je waarom? Nou? Weet je waarom? Omdat die lui gewoon naar huis rijden en nooit niet meer betalen! En daar draaien wij nu voor op! Tuig dat het is!’

Maar ja mijn man is geen Henk. En ik ben geen Ingrid. Dus mijn man zegt : ‘Stom van je. Echt zondegeld’. En ik? Ik weet dat hij gewoon gelijk heeft. Niet meer en niet minder.