Wie dit leest is...........

Na een uit de hand gelopen kleursessie, waarbij het ‘ton sur ton’ effect nogal overdadig uitgevallen is, besluit ik het verder over te laten aan een professional; de kapster. Ze heeft gelukkig genoeg middeltjes op de plank staan om mijn ravage succesvol te bewerken tot een acceptabel resultaat.
Eenmaal onder de droogkap gezet, vraagt ze me of ik ondertussen iets te lezen wil. Dat wil ik. Ik ben benieuwd naar wat ze me zal geven. De Tina, Flair en Autoweek sluit ik bij voorbaat al uit. Ik hoop op iets met een hoog roddelgehalte gecombineerd met een verwaarloosbare waarheidsgetrouwheid. Dat is namelijk uitermate ontspannend voor de hoger opgeleide vrouw.
Maar, wat een deceptie, ze reikt mij vriendelijk de Libelle aan.
Ai, in de ogen van dit meisje oog ik dus als een Libelle-lievende vrouw.
Wat zegt dit over mij….?
Ik ben er van overtuigd dat je ‘bent’ wat je leest. De keuze van het leesvoer geeft mij meestal veel inzicht in en informatie over de lezer. Show mij je boekenkast en je bent een open boek voor mij.
Ben ik een Libelle-vrouw? Wat is dé Libelle-vrouw?
Volgens mij is dat een vrouw die altijd glimlacht en in bijzonder degelijke kledij taarten bakt, quilten maakt en heel veel tijd heeft om het hele huis te decoreren.
Ik kijk naar mezelf in de spiegel. Ik begrijp de verwarring. Mijn grijze cellen zijn bedekt met een ondefinieerbare, grijsdekkende substantie. Die witte megacape verraadt ook bepaald geen stijl en inhoud.
Dan bekijk ik ook het kapstermeisje eens goed. Wat zegt dit eigenlijk over haar….?
Ik ben de enige klant nog. Wachtend op de verlossende eindtune van mijn droogkap, drinkt ze een kopje thee en bladert ondertussen in de… Yes.
Gelukkig, alles valt weer op z’n plaats. Wat weet zó’n meisje er nu van.