Sissi

‘Minister V. wordt onwel bij debat in Kamer’.
(Zaterdag 5 september ’09)

Ik kan me nog herinneren hoe ik in een soort extase naar de films van Sissi kon kijken. En dan dat moment; als het haar even teveel werd, dan zakte ze na het slaken van een kreuntje, elegant door haar benen. Haar imposante jurk lag als een waaier om haar heen. Gelijk was daar een kamermeisje, om haar met een waaier te koelen en wat vlugzout toe te dienen. Ook was er altijd een charmante man in de buurt om haar, zo licht als een veertje, op te tillen en op de sofa te leggen. Langzaam komt Sissi weer bij haar positieven, er tekent zich alweer een blosje af op haar wangen. De eveneens charmante en altijd aanwezige arts legt zijn hand op haar hoofd en komt al vlot tot de diagnose; Sissi heeft een flauwte gehad, met wat rust is ze zo weer op de been. Eind goed, al goed.
Bovenstaande is helaas alleen weggelegd voor dames waarbij adellijk of koninklijk bloed door de aderen stroomt.
Hoe anders bij de onderdanen. Tijdens pijnlijke en gênante momenten in groot gezelschap, heb ik hogere machten regelmatig verzocht óf het luik onder mijn voeten per direct te openen, óf mij een Sissi-moment te laten beleven. Maar ik bleef daar gewoon gênant zitten te zijn.
Eén keer in mijn leven heb ik een echte flauwte mogen beleven, op een popconcert in een overbevolkt toiletgebouw. Ik werd daar vervolgens door twee dames uitgesleept. Nou….weinig ‘elegantie’, dat kan ik je verzekeren.
Deze week werd het onze minister V. wat teveel tijdens het debat. Ze zocht haar redding in een Sissi-moment. Maar ja, gezien het gebrek aan blauw bloed, werd het een wat sneue vertoning, waarbij vooral de ‘rollende ogen’ alle kranten haalden.
Later verklaarde ze dat deze flauwte waarschijnlijk het gevolg was van een overgeslagen lunch. Arme minister, de broekriem zo strak aantrekken lijkt mij toch écht flauwte-kul.